Fotograaf geniet tijdens tijdrit
Het is meestal een lange zit en als je achteraf op je laptop de foto’s bekijkt dan denk je “wat heb ik al die tijd gedaan?”. Toch was het voor de fotograaf van de Kleine Tour genieten tijdens de tijdrit. De één zit om de fiets en zwaait en groet iedereen die hij of zij kent. De ander weet helemaal niet wie er langs het parcours staat. De één gaat met een vaartje lachend de streep over, de andere krijgt de fotograaf bijna niet op de gevoelige plaat, omdat hij zo snel gaat.
Wat is er dan zo mooi aan? De “gekke bekken”. Je wordt er bijna bang van. Jaren later kun je er nog om lachen, maar als je ze nu ziet, denk je “was ik maar niet op de fiets gestapt”. Natuurlijk geniet de fotograaf ook van de snelle jongens of meisjes die over de gehele lengte zo hard fietsen, dat je denkt “hoe kan het”. Maar de schoonheid zit soms in de details. Voor de fotograaf zijn dat de “verbeten” gezichtsuitdrukkingen vlak voor de finishlijn. Hier enkele “pracht” exemplaren.
Hopelijk dat we er morgen opnieuw tijdens de cyclocross voor de lens van de camera verschijnen.
